We konden er niet aan ontsnappen.. gisteren was het 5 jaar geleden dat ik in mijn bureau via de radio hoorde dat er een vliegtuig in een WTC-toren was gevlogen en even later volgde een 2de mededeling die duidelijk maakte dat het niet om een ongelukje met een sportvliegtuig ging.
Goh, 5 jaar alweer.. thuis komen en meteen alle zenders afgaan om steeds opnieuw die beelden te zien terwijl mijn ouders aan de telefoon hangen om bij hun thuis hetzelfde te doen. Dan zit je alleen in je appartementje en duurt het toch wel even voor je doorhebt wat er gaande is maar 5 jaar later ben je blij dat de Belgische regering zich niet heeft laten meeslepen door de ‘war on terror’, zo handig gebruikt overal ter wereld, en dat we voorlopig nog ontsnapt zijn aan ontploffende bussen, metro’s of treinen.
Een week intussen mis ik geen enkele documentaire of film over 9/11. Terzake zette de toon met “conspiracy films” die moesten aantonen dat de wtc’s niet zomaar in elkaar zijn gestort, dat het pentagon door een (vliegtuig)raket is geraakt en dat alles diende om Bush weer wat populairder te maken. tja.. vertel dat aan de nabestaanden. Gisteren was het toppunt van de week: 2 docu’s op Canvas die zo prachtig en respectvol gemaakt waren dat ik er stil van werd.
De eerste vertelde het verhaal van de overlevenden, zij die op velerlei manieren uit de hel van de torens geraakt zijn en met hun overlevingsverhaal rouwenden konden vertellen over de laatste momenten van hun verloren geliefden.
” ‘The day the world changed’ vertelt het verhaal van een aantal mensen die op die fatale 11de september in de twin towers aan het werk waren en wier dagelijkse routine op brutale wijze werd verstoord door de aanslagen. De mensen staan symbool voor de belevenissen van de 18.000 mensen die zich op dat moment in de WTC bevonden. Hun verhaal wordt gereconstrueerd aan de hand van hun eigen getuigenis (als ze het geluk hadden de catastrofe te overleven), die van hun familie, en van de hulpverleners.”
Nadien was er ook nog de docu “The falling man” , één van de meest beklijvende beelden van 9/11 is de foto van een man die van de noordelijke toren springt of valt. Het is een ijzingwekkende foto, bijna mooi in zijn geometrische esthetiek, maar zo tragisch en pijnlijk. In deze docu wordt uit de doeken gedaan hoe een journalist probeerde te achterhalen wie deze man was, en waar hij werkte in de torens en zo zijn familie opzoekt met deze foto.
Om 9/11 helemaal af te sluiten zijn we in de Palace naar de avantpremiere van “World Trade Center” gaan kijken, een 2 uur durende film die het verhaal vertelt van 2 politieagenten (PAPD) die proberen te overleven onder het puin van de eerste ingestorte toren, en hun families die gedwongen worden thuis te wachten op nieuws. Er zijn geen beelden gebruikt van de aanslagen zelf, maar er wordt wel naar verwezen via mensen die overal naar de nieuwsberichten kijken. De torens en het latere puin zijn volledig in een studio in het zuiden opgenomen om de mensen in New York niet te veel te kwetsen met de herinnering aan de aanslagen.
Vooral de vele persoonlijke verhalen hebben mij de laatste dagen getroffen.. 5 jaar geleden was het vooral belangrijk de aanstokers te pakken te krijgen, intussen zijn velen gelukkig tot betere inzichten gekomen, nu de president nog.