Draakjes, al jaren heb ik er een stille bewondering voor en nu ik een kompaan heb in die bewondering is het net iets makkelijker om te laten weten dat je iets met draakjes hebt… en niet die oosterse hipperslanke prullen maar de echte schrikaanjagende, vuurspuwende draken die ooit ook lieve draakjes zijn geweest, voor de Middeleeuwen.
Tegenwoordig moet je niet meer het donkere bos intrekken om ergens een draak te vinden, slapende bovenop een grote schat, Googlen maakt het eens zo makkelijk en je krijgt er behoorlijk wat fantasy bovenop. Op zoek dus naar die ene draak, de ene wat evil, de andere weer schattig, in gevecht met een ridderleger of gehoorzamend aan een wizard, vele werkloze ridders hadden ze in de Middeleeuwen wel willen tegenkomen. De keuze werd onoverzichtelijk maar uiteindelijk trekt één draak je volle aandacht…
en is het deze geworden .. we hebben de naam ‘Anorion’ (van S. Anórion “Zoon van de zon”) voor hem gekozen, in de hoop dat hij elke dag de zon in ons leven brengt. Hoewel we daar natuurlijk zelf ook voor moeten zorgen.. 🙂
Na zes maanden redelijk intensief gebruik hadden we zin in wat aanpassingen en het persoonlijker maken van onze blog. We hebben een bestaand thema aangepast naar eigen zin en smaak en we hebben geprobeerd de blog wat overzichtelijker te maken.. geen hippe felle kleuren, maar rustige kleurtjes die goed zijn voor de lezersogen, de linksverzameling is wat overzichtelijker gemaakt en ons fotoalbum is nu deftig gelinkt aan de blog.
Wij vinden het alvast een verbetering van onze blog, hopelijk de andere virtual highway-gebruikers ook.
en geen zorgen.. Anorion bijt niet.. hij spuwt alleen af en toe wat vuur 🙂