We lijken wel een beetje gedoemd, je hoofd staat naar kindjes maar dan vraagt je vriendje je ten huwelijk. Je kiest een kleedje en dan zegt de verkoopster dat je best niet zwanger wordt wegens beperkte rekbaarheid. Je boekt een huwelijksreis om er dan achter te komen dat je terplekke malariapillen moet slikken en dat een zwanger buikje daar niet tegen kan.
Kort gezegd, we zijn bijna een jaar verder en we staan nog even ver. Onze fijne dokter die natuurlijk op de hoogte is heeft me donderdag wat bloed afgenomen om allerlei testen te doen en gisteren mocht ik gaan horen wat het resultaat is.
Op allerlei dingen was ik ok, ook op iets waar de meeste vrouwen niet immuun zijn en dat redelijk gevaarlijk kan zijn voor de foetus (het was een moeilijke naam), maar dan komt er nog de mededeling dat ik niet immuun ben voor toxoplasmose en Rubella. 🙁
Ik zou dus best een spuitje krijgen voor Rubella, maar dan moeten we weer 3 maanden wachten voor we zwanger mogen worden, en zo zitten we alweer in een nieuw jaar. Het rare is dat ik in mijn kleine jaren wel degelijk Rode hond heb gehad want mijn mama wist mij nog goed de symptonen te vertellen en hoe ziek ik ben geweest. Normaal gezien zou je dan immuun moeten zijn, maar na wat internetten blijkt dat zo’n 5% niet genoeg antistoffen aanmaakt, ook al heb je rodehond gehad en dat je dus niet immuun bent, hoewel je ook niet makkelijk opnieuw ziek zal worden, half om half dus.
De vraag is nu wat te doen, gaan we een spuitje zetten en opnieuw 3 maanden wachten (zucht) of gaan we toch ‘proberen’ en zorgen dat ik de eerste 4 maanden niet in de buurt kom van -1 jarigen (zo ken ik er toch niet veel) of zieke kindjes. Ik denk dan dat het ineens zal moeten lukken dat ikzelf Rode hond ga krijgen, dat deel heb ik al meegemaakt al herinnert alleen mijn mama zich dat nog. 😉
Het andere verhaal waar wel meer vrouwen mee te maken hebben is toxoplasmose, oftewel katteziekte. Veel valt daar niet aan te doen dan enorm op je eten en je hygiëne te letten, de volle 9 maanden. Maar eens het zover was zou ik nog genoeg info krijgen van de dokter, hoewel op internet ook al veel terug te vinden is.
Geen rauw vlees, maar wel alles goed doorbakken, groenten goed wassen, tuinwerken aan Pitlord overlaten zeker als er katten in rondlopen…
Hadden we dit allemaal eerder geweten.
Het is nu afwegen en nog eens goed overleggen met onze dokter (zeker met die half om half immuniteit) en vooral veel twijfels in het hoofdje terwijl je hart zegt ervoor te gaan..
Dokter Karen trooste mij met de gedachte: Als het kindje der is zal het toch een speciaaltje zijn!